Κάρυ με ρεβίθια και σπανάκι

 Τα ρεβίθια για μένα είναι γεροντοέρωτας. Περνάς ας πούμε μια ζωή ολόκληρη σαν μοναχός με φακές, γίγαντες και μαυρομάτικα και είσαι ευτυχισμένος γιατί δεν ξέρεις τι υπάρχει παραέξω. Ξαφνικά όμως στα γεράματα, βρίσκεσαι μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που σε κάνει να ξανανιώνεις και σου παίρνει το μυαλό. Τί θέλω να πω; Πέρασα όλη μου τη ζωή θεωρώντας πως τα ρεβίθια δεν μ' αρέσουν γιατί τα είχα φάει μόνο ως σούπα, δηλαδή νερόβραστα με λάδι και κρεμμύδι από τη μάνα μου. Έτσι τα είχα αποκλείσει απ' τη ζωή μου και κάλυπταν τις βαθύτερες ανάγκες μου για όσπριο, οι φακές και τα φασόλια. Τουλάχ